Hoe kun je van je bezieling afstappen? Dat kan door klakkeloos te voldoen aan de opdrachten die anderen je geven!

20 juni 2020

 

 Drie dagen aanhoudende regen brengt naast drassige weides en glibberige bergpaden ook tegelijkertijd de sfeer binnen in huis extra terug. Gedrapeerd liggen de zachte kussens om mij heen, als ik languit op de grote bank lig, dik boek erbij, geurende thee om daarna eens lekker te badderen in een bad op aangename temperatuur met overdadig veel zelfgemaakt sop met een rustgevende essentiële olie in de verdamper. De grote kaars steek ik aan als het donkerder wordt ten gevolge van de donderwolken die mijn huis naderen. Je kunt je er vast een voorstelling van maken als mijn Franse huis lijkt te veranderen in een klein Hans en Grietjeshuis in het grote bos. Het stevige huis is ten tijde van de vorige eeuw handmatig gebouwd door de toenmalige bewoners door middel van kleine en grote keien, gebroken dakpannen, met cement verdeeld in ongelijke lagen, mede doordat het gecombineerd is met de grote houten palen, dan enorme stevigheid krijgt, waar een kleine buitenlamp licht schijnt over het pad naar de voordeur dat daardoor nog net zichtbaar is. De donkere dreigende donderwolken komen dichterbij. Klapperende ramen doe ik dicht, de grote houten luiken ook maar voor de zekerheid, omdat er toenemende dreiging vanuit de lucht is. De paardenkudde heeft al een veilig onderkomen gevonden in de walnootboomgaard tegen de rand van de berghelling, juist daar waar de bomen met grote overhangende takken een soort dak voor hen vormt. Het feit dat de paarden vanmiddag al eerder vertrokken richting het dal, gaf mij het teken dat er meer dan alleen regen aan zou komen. De regen was er namelijk de hele dag al wel. Als de avond valt zit ik bij het open vuur, dat geurt naar de dennentakken die ik erop gelegd heb. Een goed gesprek en een glas gevuld met diep donkerrode wijn maken de avond tot een aangenaam moment. Als de eerste flitsen dichterbij zijn gekomen en de daaropvolgende donders ook, wil ik voordat het onweer echt losbarst voor de zekerheid nog even bij de honden kijken. Die liggen gelukkig allen op een plek waar ze zich veilig voelen en de poezen spinnen in hun zelf gecreëerde, in en door elkaar, verstrengelde posities. Posities die ik bij lange na met mijn elastische lichaam toch echt niet, zelfs niet bij benadering kan evenaren. Alle dieren zijn veilig, want de ezels hebben ook hun plek onder sparrenbomen ingenomen en Jozef, de oudste ezel, heeft zijn houten huisje onder de grote boom opgezocht. Gedurende de middag kon ik de bedompte wolkenlaag boven de Pyreneeën richting Spanje aanschouwen. Het gedonder bleef daar vanzelfsprekend ook hangen totdat het harder ging waaien en dit weer toch ook dichterbij komt. De elektrische ontladingen zijn groots en laten de bergen af en toe zien alsof ze in het daglicht staan. De donders laten de ramen trillen in huis en de stoppen slaan een paar keer door. Het brengt ons dicht bij elkaar en we hebben de intensiteit van moeder natuur weer mogen aanschouwen en gelukkig goed doorstaan. Ik beschrijf dit vanuit mijn werkelijke beleving. Met mijn volle aanwezigheid in de ervaring, juist dat geeft een groter en doordringender besef dan wanneer ik dit slechte weer op een laptop zou hebben aanschouwd. Dit had bij lange na niet die dimensie bereikt vergeleken met hoe ik die nu heb ervaren, beleefd, en gevoeld heb. Waarom vergelijk ik dit in hemelsnaam met een laptopbeleving? 

Omdat ik aanschouw wat er om mij heen gebeurt en dit onder de aandacht wil brengen. Vooral sinds het intreden van de Lockdowns en aanverwante maatregelen in deze wereld treden er veranderingen op in ieders doen en laten. Veranderingen die flinke impact kunnen hebben op je trouwheid aan de bezieling waarmee je de dingen in het leven doet. Vele beroepsgroepen bieden ineens hun service en diensten, in plaats van in levenden lijve, in aangepaste digitale vorm aan. Het volledige menselijke belevingsaspect wordt via een beeldscherm per direct buitengesloten. In hoeverre dit overschakelen van levende lijvecontact naar laptopcontact consequenties heeft, kun je scharen in de hoek van onder andere energielekken en communicatie-verarming en nadelige beleving van sociale aspecten binnen de totaliteit van het menszijn. Tenslotte zijn mensen sociale kudde dieren. Wanneer er wezenlijke menselijke eigenschappen afwezig zijn bij het deelnemen aan een digitale interactie heeft dat invloed op betreffende personen. Dehumanisatie in een samenleving heeft ernstige gevolgen voor de gezondheid van de mensen die het betreft. De stromende levensenergie neemt af bij de ontmenselijking van de samenleving. Het fysieke aspect binnen de menselijke samenleving, waarin lichaamstaal een grote rol speelt, om met elkaar op een gezonde volledige manier te communiceren, levert een invloedrijke bijdrage aan je gezondheid en welbevinden. En dat draagt bij aan de bezieling van wat je doet in je leven.

Hadden de paarden weer gelijk. Er komt zeer slecht weer aan. Dieren zijn toch blijkbaar hoog sensitief ontwikkeld en voelen zo veel meer aan dan mensen. Is dat wel zo? Voelen zij meer dan mensen? Na al die jaren dat ik met mensen en dieren werk, durf ik daar wel eens een goed inhoudelijk gesprek over te voeren met mensen vanuit verschillende invalshoeken. Niet een gesprek via de laptop, maar in het echt. Echt in contact! Waar mijn werk-en levenservaringen blijk van geven is dat mensen ook (zeer) hoog gevoelig zijn. Het grote verschil met het dierenrijk is dat ze er meestal anders mee om gaan. Anders mee hebben leren omgaan, vooral door invloed van derden die dit bewerkstelligt. Dat blijkt in deze tijd hoogtij te vieren. Ik maak mij daar met gegronde reden zorgen over, omdat het grote gevolgen heeft voor de gezondheid van mensen en de kwaliteit van hun leven. Persoonlijk heb ik al veel langer aangevoeld dat deze bizarre donkere wereld aangaande maatschappelijk belastende tijden zich zou aandienen. Niet precies in welke hoedanigheid en proporties, maar wel dat er zich iets imposants zou voordoen dat grote impact heeft. En ik weet dat er meerdere mensen, zoals ik, een en ander hebben aangevoeld van tevoren. En wat doen mensen dan eigenlijk, in situaties waarin ze opmerken dat er dreiging van onweer is of als er een dreigende situatie wordt aangekondigd door de overheid? Hoe volgzaam zijn mensen dan of juist niet aan hun eigen bezieling? Of zijn ze klakkeloos volgzaam aan de opgelegde maatregelen, ook al voelt dat niet goed? Heb je je dat wel eens afgevraagd? Volgzaam zijn aan je bezieling, kan dat? In hoeverre heb je daar een keuze in? Als dat waar is, kan je dan ook van je bezieling afstappen? Hoe verhoudt je bezieling zich ten opzichte van systemen als de overheid, ten opzichte van beeldschermen, ten opzichte van bedreigingen, ten opzichte van angst, ten opzichte van wetenschap?

Bezieling bevat het woord ziel. Het is de ziel in het menselijke lichaam en dit samen vormt de bezieling van het menselijke lichaam. De mens dus. De ziel geeft het wezen van de mens weer. Het zet je aan tot iets. Het drijft je in een bepaalde richting. Het is enthousiasme, passie en je hart gaat ervan open. Inspiratie, creativiteit en je gedrevenheid vanuit een innerlijke drang om iets te doen. Dit is een uiting van je bezieling. Wanneer je volgzaam bent aan je bezieling doe je wat je wil en hetgeen je wil doe je dan ook. Als je jezelf voorziet van de juiste voeding (je acties, je levensinvulling, je werk, je relatie, je communicatie met anderen) die ten positieve betekenisvol is voor je ziel, dan ervaar je je bezieling. Je ervaart passie. Dat draagt bij in je gelukkig voelen, voldoening geven en helpt ook beschermen tegen ziektes en kwalen. Je systemen in je lichaam verkeren dan in optimalere vorm, dus draagt het ook bij aan je immuunsysteem!

Hoe betekenisvol is het als je mensen ontmoet, in levenden lijve, die volgzaam zijn en blijven aan hun bezieling? Die dus trouw zijn aan hun bezieling. Trouw aan zichzelf op hun zielspad. Dat zijn mensen met innerlijke rust, die stralen, die zie, hoor en voel je. Die zijn authentiek. Staan in hun kracht.

En dan sla ik de brug naar wat deze mensen doen als ze in onweer komen?

Wat deze mensen doen als ze terecht komen in een dreigende pandemie?

Spoel jouw eigen levensfilm eens een stukje terug, de ‘film’ waar je je nu in bevindt. Wat doe JIJ tijdens de donkere tijden van nu? En hoe verhoudt zich dat met JOUW bezieling?

Wacht even met verder lezen om bij jezelf na te gaan wat jij precies doet bij zwaar weer?

………ervaar je zelf eens ……………wat doe jij………?

Volgzaam aan je bezieling of ben je ervan afgestapt? Wacht je tot het onweer voorbij is en blijf je daarmee jouw bezieling trouw en volgzaam? Of verander je van koers, zodat je het onweer omzeild? Of zet jij je schrap en ga je tegen de wind, die met onweer gepaard gaat, in? Of waai jij met alle winden mee en is een onweersbui ingecalculeerd als je de storm tegenkomt? Met andere woorden hoe verhoudt jouw bezieling zich ten opzichte van ‘het zware weer’ waar de wereld nu in verkeert?

Op het moment dat het virus Covid- 19 lijkt op te rukken, niet tijdelijk, maar definitief een ander normaal moet ontstaan, dat voorziet in meetapparatuur voor lichaamstemperatuur en afstand tot elkaar, dat al vlot op de markt kwam, naast de plastic wanden die verplicht werden, mondkapjes dragen en geen handen meer schudden, laat staan knuffels en ontmoetingen, werkt deze berichtgeving en de bijbehorende maatregelen diep in op ons menszijn. Behalve dat je wellicht emoties bent gaan ervaren, hetgeen logisch is na dergelijke recidiverende imponerende berichten. Wat deed dit met je bezieling? Zijn jouw acties en aanpassingen op geleide en in opdracht van anderen (de overheid) trouw en volgzaam aan jouw bezieling gebleven? Klopt het allemaal nog voor je met betrekking tot wat je dagelijks doet in deze huidige tijd? Sta je er nog steeds achter wat je tijdens deze crisis doet? In hoeverre word je gelukkig en enthousiast van een mondmasker op? Word je vanuit je diepste innerlijk gedreven om je bedrijf volledig aan te passen aan de (binnen het kader van de gepositioneerde Covid -19) voorschriften? Zo ja, dan ben je heel goed bezig, als je zeker weet en voelt dat het je bezieling is die je volgt. Zo nee, dan is het nu hoog tijd om na te gaan waarom je doet wat je doet? Omdat het moet? Door klakkeloos te voldoen aan de opdrachten die anderen je geven, stap je van het pad van je bezieling af! Klakkeloos door niet eerst zelf na te denken en na te voelen bij wat je doet en vervolgens wel of niet uitvoert in de gegeven omstandigheden. Omstandigheden die je als feiten van dit moment kan beschouwen. Het is juist de kunst van het leven om met feiten om te gaan op een manier die bij jou past, bij het leven van jou. Bij het doen en laten van jou. Bij je bezieling in hoe jij je leven invult. Je hebt altijd een keuze, al is het maar door tussen de twee slechtsten voor de minst slechte te kiezen. De weg die minder geluksgevoel geeft in je leven is de weg van het afstappen van het trouw en volgzaam zijn aan je bezieling. De weg die leidt naar een bezield leven, vraagt soms offers. Anders lever je in op je eigen kwaliteit van je mens-zijn, dat is een veel groter offer. Er gaat niets boven mens zijn in vrijheid, veiligheid en gezondheid. Wees daarom alert dat je niet van je bezieling afstapt in de huidige tijd. Die valkuil ligt letterlijk voor je deur. Zie die dreigende wolken, net als de paarden en andere dieren, op tijd aankomen, zodat je veilig bent als het daadwerkelijke onweer losbarst. Zorg voor je eigen overleving in dreigende tijden. En die dreiging ligt voor iedereen op een ander vlak. Als ieder daarom in eerste instantie voor zichzelf zorgt, wordt er voor iedereen gezorgd. En degene die extra zorg vanuit hun passie en bezieling kunnen en willen geven, laat dat dan ontvangen worden door de mensen die op dat moment extra zorg nodig hebben. De meer kwetsbare mensen.

Toen ik de daadwerkelijke maatregelen omtrent de positionering van Covid-19 tot mij kreeg reageerde ‘mijn antenne’ van mijn bezieling, op de manier zoals zielsenergie en levensenergie zich kan laten ervaren, als een soort alarm. Ik schrijf in mijn boek, Zwarte parels, Witte tanden hoe dat te ervaren is en hoe je je er bewust van kan zijn, dus dat laat ik nu buiten beschouwing, maar ieder mens heeft het! Op basis van wat er om mij heen gebeurt, stel ik vragen vanuit verwondering, verbazing en mijn natuurlijke nieuwsgierigheid. Vragen die ieder ook aan zichzelf zou kunnen stellen wanneer jouw leven (nadelig) wordt beïnvloed door anderen. Je eigen leven die je met zoveel zorg en overgave hebt gecreëerd en ingericht. Ik zie mensen opeens van alles veranderen aan hun mooie zelf gecreëerde levensinvulling. Ik zag vooral ook mensen van alles veranderen binnen hun bedrijfsvisie. Jouw leven en Jouw bedrijf dragen toch op z’n minst Jouw bezieling uit, mag ik voor je hopen? Wat bezielt je dan dat je bent gaan veranderen op ingeven van derden? Ben je min of meer klakkeloos gaan voldoen van wat de ander je opdraagt? Dit is namelijk hét recept om ongelukkig te worden, want dan stap je bijna altijd en vrijwel direct van je eigen bezieling af. Zonder te verzanden in inhoudelijke discussies over de positionering Covid-19 en de maatregelen, zijn dit inmiddels wel imposante zaken geworden van een dusdanig omvang, waardoor het zinvol is om op z’n minst je zelf bovenstaande vragen te stellen. Het is goed je door betrouwbare bronnen te laten informeren als er dergelijke dreigingen worden aangekondigd. Wie doet de berichtgeving en met welk belang? Het is zinvol gebleken om in dergelijke situaties gezonde onderlinge samenwerking te hebben tussen je ratio en je intuïtie om juist te kunnen afstemmen, kennis te vergaren en deze te beoordelen om trouw te kunnen blijven aan je bezieling. Het pad van het onweer met flitsen en donders van dit moment in het jasje van Covid-19 en met name van de doorgevoerde maatregelen.

Trek je je eerder terug naar het lagergelegen gebied, zoals de paarden dat doen, zoek je beschutting en wacht je af tot het onweer voorbij is. Steek je een kaarsje aan en zorg je dat je naasten ook binnen zijn in een vreedzame, liefdevolle sfeer in een kleinere binnen ruimte tijdens de bliksemschichten? Of doe je exact wat de weersvoorspeller aangeeft en laat je daar je koers door bepalen? Of slaat de angst toe en schuil je in een schuilkelder met je gasmasker op en wacht je tot de wolken met elektrische ontladingen in de lucht voorbij zijn gedreven? Of neem je een slaaptablet en hoop je wakker te worden nadat de onweersbui voorbij is? Wat past bij jouw bezieling? Wat past bij jouw bezieling in deze tijd? In hoeverre drijf je af, ingegeven door externe factoren zoals de maatregelen die opgelegd worden, van je bezieling? In hoeverre drijf je af van je werk en je bedrijf? In mijn workshops voor Ondernemers met Bezieling komt duidelijk naar voren dat een bedrijf die zijn bezieling uitdraagt, in de basis gezond is en potentie heeft. Wat is dan de reden dat je aan je eigen pijlers gaat morrelen?

Het klakkeloos inbouwen van plastic wanden, omdat de richtlijn dat aangeeft en het communiceren via beeldschermen, omdat het beter is om thuis te blijven zijn prachtige voorbeelden van opgelegde maatregelen die nu al ruim hun tol eisen via de spagaat die het heeft met de menselijke bezieling. Het is reeds zichtbaar en neemt alleen maar toe. Het zal toch niet de bedoeling zijn dat het ten koste gaat van het volgzaam zijn aan jouw eigen bezieling, wanneer je klakkeloos besluit dat je volgzaam bent aan het nieuwe normaal? Denk en voel er op z’n minst over na, voordat je dat besluit.

Wat bedoel ik daar nu precies mee? Bezieling is datgene waarmee je zin(geving) beleeft aan wat je doet. Het is een diepe intrinsieke motivator die een diepe intrinsieke bevrediging geeft als je doet wat je werkelijk wilt doen en dat je wilt wat je werkelijk doet. Dit op een niveau, zodat het vanuit je passie, je hart en bezieling gedreven wordt.

Dus als we vanuit onze menselijke bezieling achter maskers en plastic wanden willen leven, hadden we dat toch allang gedaan? Als we vanuit onze bezieling werkelijk géén-dichtbij—menselijk-contact wilden, dan hadden we dat toch allang gedaan? Als we werkelijk vanuit onze bezieling goed kunnen coachen en begeleiden via de digitale wereld, hadden we dat toch allang gedaan? Of uiten eten gaan aan je eigen keukentafel met een diner bezorgt door iemand, dan hadden we dat toch allang gedaan? Sporten via digitale challenge en muzieklessen via digitale kanalen, dan hadden we dat toch allang gedaan? Wanneer het een wens was om digitale seks te ervaren in plaats van met een menselijk lijf van vlees en bloed, hadden we dat toch allang gedaan? Zo kan ik het rijtje gemakkelijk langer maken. Waarom deden we dat niet eerder allemaal zo? Hoe kan het dat ik mensen hun bedrijf op basis van de plotselinge voorschriften een totale metamorfose zie ondergaan? Volgen zij dan niet meer hun bezieling? Hoe stap je daar zo ogenschijnlijk gemakkelijk van af? Of hebben zij überhaupt hun bezieling niet eerder in hun werkzaamheden uiting gegeven? Het kan toch niet anders dan je verdriet doen, als je dit doet en er in essentie niet achter staat. Wat is tijdens al die doorgevoerde veranderingen je drijfveer geweest? Geld, angst, overleving, passie, bezieling? Durf je zelf eens echt diep in de ogen (ziel) te kijken, via de badkamerspiegel, vlak voordat je gaat slapen vanavond en stel je de vraag: heb ik vandaag gedaan waar ik met mijn hart en ziel achter sta?

Zo ja, chapeau!

Zo nee, waarom niet?

Als we werkelijk vanuit onze bezieling dit hadden gewild, dan hadden wij dat toch allang al gedaan? Nee natuurlijk willen wij dit intrinsiek niet. Inderdaad met de nadruk op natuurlijk. Puur en alleen omdat we dan het pure alles omvattende menselijk contact missen. Geur, smaak, aanrakingen zijn afwezig in de digitale- en ontmenselijkte wereld. Mensen zijn sociale (zoog)dieren en hebben dus hun menselijke voeding nodig uit de natuurlijke wereld om zich gelukkig te kunnen voelen. Iedereen is sensitief en als je denkt dat je het niet bent, dan ben je het verleerd of heb je het weggestopt. Het is in mijn optiek niet mogelijk om via een digitale wereld je sensitiviteit herstelt te krijgen of terug te vinden. Wanneer je je volgzaamheid aan je bezieling kwijt bent geraakt door het opvolgen van alle regels die op dit moment op je afkomen (lees: klakkeloos voldoen aan de opdrachten die anderen je geven) besef dan op bewust niveau dat je alsnog altijd een keus hebt. Iedere keuze heeft consequenties. Wanneer je inmiddels beseft nu alles te hebben veranderd in je bedrijf op ingeven van de nieuwe desastreuze maatregelen voor je bezieling van jouw leven, houd je zelf dan niet langer voor de gek. Ga het gesprek aan met je bezieling in je werk. Wanneer het je steeds verder wegdrijft van je oprechte zingeving en bezieling in wat je doet, maakt het je vroeg of laat ongelukkig. Depressieve klachten liggen dan op de loer. Die zie ik, als therapeut, nu al in vele vormen ontstaan en toenemen. Mensen kunnen de druk en lasten die dat met zich meebrengt niet aan, zeker niet langdurig. Zeker niet als het niet bij je bezieling past. De keuze om je bezieling trouw te zijn, leid je nu wellicht tot een keuze die je anders (zonder de huidige externe factoren) misschien nooit gemaakt zou hebben. Je kiest dan voor intrinsieke rust, liefde voor je zelf, liefde voor je directe omgeving en creëert daarmee een verse opening naar een andere manier van leven met nieuwe ontwikkelingen, groei en kansen. Een leven die je op basis van je eigen keuzes invult. Het offer dat je hier brengt, is wellicht het afscheid van (schijn)zekerheden die je nu nog denkt te hebben. Er is geen Covid-19 die je bezieling doodt. Er komt geen vaccin gericht tegen je bezieling. Er bestaan geen opgelegde maatregelen die je bezieling afpakken. Het enige gevaar voor het afstappen van je bezieling en zingeving is je eigen persoonlijke beslissing om klakkeloos te voldoen aan de opdrachten die anderen je geven. Met de nadruk op klakkeloos en opvolgen. Dus als je stopt met zelf na te denken en zelf te voelen, is dat de eerste stap af van je bezieling, je passie, je enthousiasme, je hart energie. Dat doe je dan helemaal zelf.

Eerder schreef D-Ranch dat zij altijd heeft geloofd en gevoeld dat liefde er mag zijn en mag stromen. Dat levensenergie in ieder mens niet te vervangen is door computerschermen. Digitale wereld die steeds breder wordt ingezet voor zoveel meer doeleinden daar waar eerder echt menselijk contact wenselijk was. Om te coachen, voor therapie, voor familiair contact, daten, voor werk om te vergaderen en wezenlijke besluiten te nemen die van grote invloed zijn. Contact via computer en laptopschermen biedt geen wezenlijk menselijk contact en is een energielek op je menselijk bestaan.

Een flinke onweersbui klaart de lucht. Het zal dan voelbaar zijn dat de energie in de omgeving veranderd is. De druk in de lucht van het dreigende onweer is dan verdwenen. Omdat na een onweersbui het aantal negatief geladen ionen in de lucht hoger is. Net als in berglucht en in zeelucht, daar zijn ook de negatief geladen ionen vele malen hoger in aantal aanwezig. Dat is schone lucht, zegt men dan. En dat klopt, want negatieve ionen in de lucht kunnen de aanwezige virussen en bacteriën uitschakelen. Onweer is dus zo gek nog niet.

De dreigende donkere ‘wolken’ in de huidige wereld die het gepositioneerde Covid -19, maar vooral de omstreden maatregelen met zich meedragen, tonen op niet milde wijze de kans om je bewust af te vragen of jij nog trouw bent aan je bezieling. Zowel voor, tijdens en na deze donkere periode. Een positief neveneffect van een bedreigende situatie zoals die nu woedt over de wereld, laat dit op de diepste laag van je bezieling doordringen wat voor jou in je leven oprecht belangrijk is. Laat het de lucht, net als onweer doet, klaren en opschonen. De lucht die wij met elkaar delen. Dat kan mijns inziens grote kans van slagen hebben als ieder doet wat wezenlijk menselijk is. Menselijk omdat je dan via je bezieling doet wat bijdraagt aan je gezondheid en je gelukkig voelen, bijdraagt aan de werkelijke wereld waarin wij leven. Menselijk door de bezieling van onze samenleving te volgen. Menselijk door volgzaam en trouw aan je eigen bezieling te zijn. Menselijk door gebruik te maken van je wat in je eigen vermogen ligt. Menselijk door samen te leven in een samenleving. Menselijk door met elkaar te schuilen voor het ‘onweer’ dat over de wereld woedt om daarna tevoorschijn te kunnen komen in schonere lucht om die met elkaar te kunnen delen op menselijk niveau. Door in je basis in liefde te durven blijven vertrouwen. Je bezieling in wat je doet en uitdraagt aan je zelf toe te staan, ook nu!

Daarom sta ik voor het verlenen van menselijke zorg aan mensen. Bij mij is bezieling in de ruimte van mijn bedrijf aanwezig. D-ranch is een bedrijf dat vanuit bezieling is opgericht en met bezieling in het leven staat. D-Ranch werkt samen met de krachten die de natuur en dieren bieden, want ik blijf mijn bezieling trouw. Dus niet via computerschermen. Daar passen mijn paarden en ik niet in!

Zielslieve mensen, D-Ranch roept op vanuit bezieling en de wijsheid en kracht van de paarden en de natuur, blijf je bezieling trouw en volgzaam. Laat je niet van je pad brengen. Deze tijd toont jou je een kans om je dit meer dan ooit bewust te zijn. Kijk uit voor het werkelijke gevaar dat in deze tijd op de loer ligt en veroorzaakt de valkuil voor het afstappen van het volgzaam zijn aan je bezieling. Het gevaar komt vaak uit onverwachte hoek en onweer zie je meestal aankomen.

Dat levensenergie niet te vervangen is door energie van de digitale wereld en dat liefde onontbeerlijk is om te leven, mag toch een vanzelfsprekendheid zijn voor iedereen! Ontmenselijkte samenleving is dodelijk voor velen, misschien wel voor iedereen. Het is mijns inziens gevaarlijker dan Covid-19. Dat het gevaarlijker is, is ruimschoots gebleken uit de gevolgen van de maatregelen die bijdragen aan ontmenselijking. Wanneer je de keuze maakt de bijbehorende Covid-19 maatregelen klakkeloos als opdracht van derden op te volgen als nieuw normaal, dan merk je niet door hun onopvallendheden, die op onbewust niveau overigens opvallend genoeg zijn, dat er ook wel degelijk een bedreiging voor het bestaan van de natuurlijke vorm van de mensheid en haar bezieling in verscholen ligt.

Astrid Stijger

Tandarts

Therapeut Equicure

Holografisch regressie-reïncarnatietherapeut